آهن کشی آسانسور
از حساس‌ترین و مهم‌ترین مراحل ساختمان سازی می‌توان به آهن کشی آسانسور اشاره کرد. آهن کشی آسانسور، به تمامی کارهای لازمه برای راه انداختن آسانسور گفته می‌شود؛ که شامل اجرای کامل شاقول و گونیا خواهد بود، زیرا آهن کشی آسانسور همان شاسی آسانسور است.
اگر به هر دلیلی آهن کشی آسانسور شاقول نباشد، به همان اندازه ناشاقول بودنش، از سایز و ابعاد آن کم می‌شود. حتی اگر این ناشاقولی صرفاً برای یک طبقه باشد، در تمام ارتفاع چاهک آسانسور تأثیر می‌گذارد و به هر اندازه از ناشاقول بودن از ابعاد و سایز کلی آسانسور کم می‌شود.
روش شاسی کشی یا آهن کشی از لحاظ شاقول بودن، محل ورود بارهای سازه و میزان مصالح موردنیاز یا همان آهن آلات، بسیار حائز اهمیت است که توجه به آن‌ها ضروری است.
نکات مورد توجه در آهن کشی آسانسور
آهن کشی آسانسور، شامل اجرای سازه در چاه آسانسور است. این سازه، همه بارهای آسانسور را تحمل می‌کند و محل اتصال، ریل‌های آن است. سازه آسانسور از ستون‌ها (که در چهارگوشه جای می‌گیرند، نبشی ۱۰)، کلاف بندی (که با فاصله‌های صحیح از یکدیگر در طرفین چاه به جز ورودی آن اجرا می‌گردد، ناودانی ۸) و کلاف آخر که مربوط با سقف چاه است، تشکیل می‌شود
نکته قابل توجه در آهن کشی آسانسور، چگونگی اجرا و قرارگیری موقعیت آهن کشی به نسبت لابی ساختمان است. اجرای آن باید به صورتی باشد که در پایان کار و نازک کاری درب آسانسور به لابی یا پاگرد ساختمان گونیا باشد. این کار به زیبایی لابی و پاگرد می‌انجامد.
آهن کشی آسانسور در ساختمان‌های اسکلت فلزی
ساختمان‌هایی که اسکلت فلزی دارند، اگر یکی از ستون‌های خود ساختمان در گوشه چاه آسانسور قرار بگیرد، می‌توانید آن را به عنوان یکی از ستون‌هایی که برای آسانسور موردنیاز است، مورد استفاده قرار دهید. همچنین می‌توان از حلقه کلاف بندی طبقه‌ها نیز در نقش یکی از کلاف‌های موردنیاز برای سازه آسانسور استفاده کرد. در ساختمان‌های دارای اسکلت فلزی، پل گرفتن از ساختمان برای شاسی کشی ساده‌تر است.
آهن کشی آسانسور در ساختمان‌های اسکلت بتنی
نکته‌ای که برای آهن کشی آسانسور در ساختمان‌هایی که اسکلت بتنی دارند، اهمیت دارد این است راجع به محل قرارگیری پلیت‌ها است. کارفرما می‌بایست هنگام بتن ریزی در سقف‌ها، محل قرار گرفتن پلیت‌ها را که برای وصل ستون‌ها به طبقه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، فراهم نماید.
بهتر است پلیت‌ها به جای حالت سپری روی سقف و چهار کنج چاه آسانسور اجرا شوند، زیرا به این شکل، بار حاصل از ستون به خوبی تحمل می‌شود؛ بنابراین، کارفرما باید در زمان بتن‌ریزی سقف‌ها برای جلوگیری از کار و هزینه اضافه با یک شرکت ارائه دهنده خدمات آسانسور در این رابطه مشورت کند. نیاز است برای پل گرفتن از ساختمان به سازه آسانسور، در هر چهارگوشه چاه آسانسور و در هر طبقه، پلیت قرار داده شود.
پلیت‌ها هنگام آرماتوربندی ساختمان نصب می‌شوند. چاه‌هایی که دیوارچینی‌شان انجام شده است، برای ایمنی در زمان آهن کشی به اجرای داربست نیاز دارند. بالابر برای جابه‌جا کردن آهن آلات باید بالای چاه قرار داشته باشد. چاله باید تمیز باشد. آهن آلات موردنیاز را باید کنترل کرد و در صورت کم و کسر داشتن، هرچه زودتر به افراد مربوطه اطلاع داد.
شاقول ریزی جهت اجرای سازه چاه آسانسور
شاقول ریزی برای ازبین بردن خطای چاه انجام می‌گیرد. چنانچه در چاه آسانسور، ناشاقولی وجود داشته باشد و تیرها عقب و جلو باشند، داخلی‌ترین پودر ملاک قرار خواهد گرفت. برای این کار، یک نفر روی پشت بام و چاه آسانسور رفته، نخ ریسمان را آویزان و در هر گوشه، هر دو دیوار را شاقول ریزی می‌نماید.
نفری دیگر هم در طبقه‌ها داخل‌ترین دیوار را در نظر گرفته و مقدار اختلاف اندازه آن با معادلش در پشت بام را اندازه می‌گیرد و می‌نویسد. این عملیات را باید برای هر چهار گوشه انجام داد تا خطای چاه به دست بیاید.
پس از این که این مرحله انجام شد، اگر چاه آسانسور را دیوارچینی کرده باشند، باید بال ناودانی‌ها را مدنظر قرارداد و از اندازه چاه در طرفین و پشت کسر کرد، چون کلاف‌ها درون چاه جای خواهند گرفت.
خط تراز
بیشتر اوقات به خط تراز خط مبنا هم گفته می‌شود، حال خط تراز چیست؟ خط تراز، خطی است که شاسی کشی آسانسور از طرف ورودی آن باید موازی قرار بگیرد. این خط امکان دارد یک دیوار در جلوی چاه یا لبه پشت بام آن قرار گرفته شود. در این مرحله، باید برای بستن اندازه الگوها تصمیم گیری شود. برای این مرحله، روی چاه در پشت بام، چهار آرماتور صاف یا ناودانی ۶ را در چهارسوی چاه روی یکدیگر می‌گذارند.
دو طرف آرماتور سمت درب ورودی باید نسبت به خط مبنا اندازه گرفته شده، موازی با آن قرار داده شده و تثبیت شود. آرماتورها باید بر هم عمود شوند و برای جلوگیری از حرکت، باید از گچ یا جوش استفاده کرد. از راه‌های عمود کردن می‌توان به قانون ۶۰-۸۰ استفاده کرد. سیم شاقول‌ها از چهار کنج الگوی ایجاد شده به سمت پایین آویزان شده و در بین راه، موانع رفع می‌شوند.
برای ثابت سازی شاقول‌ها در توقف دوم، دستک‌ها را به طبقات جوش داده و یک آرماتور روی دستک قرار دهید. بعد سیم شاقول را در نقطه‌ای که تکان نمی‌خورد، دور آرماتور بپیچانید . اولین چیزی که برای محاسبه آهن آلات مورد استفاده برای چاه آسانسور باید بدانید، ارتفاع کل سازه است. با در نظر گرفتن تعارف چاهک، فضای بالاسری و ارتفاع طبقات می‌شود ارتفاع کل شاسی کشی را به دست آورد.
چاهک یعنی فاصله کف چاه آسانسور تا سطح توقف اول. در آسانسورهای معمولی، با سرعت یک متر بر ثانیه، مینیمم اندازه چاهک، ۱۴۰ سانتی متر لحاظ می‌شود.
حال در ارتباط با اجرای اولین نبشی ستون‌ها نکاتی گفته می‌شود. نبشی‌ها را باید با کمک بالابر در محل مورد نظر قرار داد، با کمک شاقول بنایی، دو بال آن را از درون شاقول نمود و از پایین به پلیتی که کف چاه جای گرفته، جوش داد. از بالا نیز به دستک‌ها جوش داده می‌شود. چون بیشتر نبشی‌های عرضه شده در بازار دارای انحنا هستند، بهتر است موردی که خیلی کج است را در ابتدا قرار داد.
جهت این‌که نبشی ستون‌های شاسی کشی بهتر روی هم قرار بگیرند، بالای هر نبشی، یک پلیت از درون و یکی از بیرون جوش داده می‌شود.
نبشی‌های بعدی نیز به همین ترتیب نصب می‌شوند، به صورتی که در پایین و بالا باسیم شاقول هماهنگ باشند. نبشی‌ها باید به صورت لب به لب به هم جوش داده شوند. برای قوی‌تر کردن اتصال، بلیت مذکور نیز جوش داده می‌شود.
نقطه پایانی نبشی‌های ستون شاسی کشی در آسانسورهایی که سرعتشان یک متر بر ثانیه است و ظرفیت هست نفر را دارند، از کف توقف آخر باید دست‌کم معادل ۴۲۰ سانتی‌متر باشد. این را باید با شرکت هماهنگ کرد. این را نیز بدانید که اندازه گفته شده با فرض مشخص نبودن کف تمام شده صحیح است.
همچنین باید توجه کرد که ارتفاع کف سکوی دال بتنی تا سقف موتورخانه مربوط به آسانسور، دست‌کم ۱۸۰ سانتی‌متر است. در بهترین حالت، این اندازه را ۲۰۰ سانتی‌متر در نظر می‌گیرند.
بدون دیدگاه